Το ημερολόγιο έγραφε 1249, όταν ο πρίγκιπας Γουλιέλμος Β΄Βιλλεαρδουίνος με τους Φράγκους κυριαρχούσαν πλέον στην Πελοπόννησο. Τότε χτίζει κάστρο με ισχυρό τείχος στην ανατολική πλευρά του Ταϋγέτου και συγκεκριμένα στην κορυφή ενός υψώματος με απότομη και κωνοειδή μορφή, που λεγόταν Μυζηθράς.
Η ονομασία υπήρχε προ της κατασκευής του κάστρου και ήταν αυτή με την οποία αποκαλούσαν το βουνό οι ντόπιοι. Μάλιστα, σύμφωνα με το Χρονικόν του Μορέως, ο Γουλιέλμος ονόμασε το κάστρο Μυζηθράν, "διατί το κράζαν ούτως".
Η ονομασία σχετίζεται με τη μυζήθρα και, σύμφωνα με κάποιους ιστορικούς, συνδέεται με το σχήμα του βουνού ενώ κατ' άλλους, προέρχεται από το Μυζηθράς, το οποίο αποδίδεται στον κύριο της περιοχής, ως επάγγελμα καθώς το συσχέτισαν με αυτό του τυροκόμου που παρασκεύαζε μυζήθρες.
Μάλλον πρόκειται για εύλογη ερμηνεία, δεδομένου ότι αντίστοιχα βυζαντινά τοπωνύμια υπάρχουν και αλλού και ότι η μυζήθρα ήταν ένα γνωστό τυρί την εποχή εκείνη.
Η εξελικτική διαδικασία της γλώσσας, η ευμορφία, η σύντμηση και ο διαχωρισμός οδήγησε το Μυζηθράς να γράφεται και να ακούγεται ως Μυστράς.
