ΤΟ ΑΓΕΛΑΔΙΝΟ ΓΑΛΑ ΚΑΙ Η ΚΥΚΛΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ


Το αγελαδινό γάλα ευθύνεται για σχεδόν το 3% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Η απομάκρυνση των αποβλήτων από την παραγωγή γαλακτοκομικών προϊόντων στην Ευρώπη θα μπορούσε να καταστήσει τον κλάδο πολύ πιο βιώσιμο.

Το υψηλό ενεργειακό κόστος της παραγωγής γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων αναγκάζει τις επιχειρήσεις και τους ερευνητές να εξετάζουν πώς να κάνουν τη διαδικασία πιο αποτελεσματική, όπως παραδείγματος χάρη η συμπύκνωση γάλακτος για τη μείωση του κόστους μεταφοράς. 

Η παστερίωση και η επεξεργασία του νωπού γάλακτος σε τυρί, γιαούρτι, τυρόπηγμα ή φρέσκο ​​γάλα, απαιτούν διαφορετικούς βαθμούς θέρμανσης και ψύξης. Στη συνέχεια, υπάρχει η ενεργειακή ζήτηση για αποστείρωση του εξοπλισμού καθώς και για τη μεταφορά γαλακτοκομικών προϊόντων, η οποία είναι πάντα παγωμένη.

Ενώ ορισμένοι ερευνητές εργάζονται για να μειώσουν τις εκπομπές από τις ίδιες τις αγελάδες γαλακτοπαραγωγής (ένα θέμα με μεγάλο πεδίο δράσης την περίοδο αυτή), άλλοι προσπαθούν να έχουν αντίκτυπο στην πλευρά της παραγωγής.

Ένα ισπανικό γαλακτοκομείο επεξεργάζεται πενήντα χιλιάδες λίτρα την ημέρα και παράγει τρία είδη τυριών. Εκεί δοκιμάζουν συνδυασμένα συστήματα ηλιακής ενέργειας και θερμότητας βιομάζας για την τροφοδοσία τμημάτων της εγκατάστασής του. Σε ένα άλλο γαλακτοκομείο της Ισπανίας, δοκιμάζουν ένα ψυκτικό συγκρότημα που απορροφά τη θερμότητα και χρησιμοποιεί αυτή την ενέργεια για να τροφοδοτήσει την ψύξη του.

Σε ένα γαλακτοκομείο στη Γερμανία, δοκιμάζουν μια αντλία θερμότητας με αέριο και μια αντλία θερμότητας υψηλής θερμοκρασίας για να αξιολογήσουν την εξοικονόμηση ενέργειας. Δοκιμάζουν επίσης μια τεχνολογία για τη συμπύκνωση γάλακτος, μειώνοντας έτσι τις εκπομπές των γαλακτοκομείων κατά τη μεταφορά.

Ένας κτηνοτροφικός συνεταιρισμός στην Νέα Ζηλανδία εξετάζει συνεχώς τρόπους για να μειώσει τις εκπομπές του από τις αγροτικές εκμεταλλεύσεις και τις τοποθεσίες επεξεργασίας, μέχρι το δίκτυο μεταφορών του. Στα πλαίσια αυτά παρουσίασε το πρώτο ηλεκτρικό βυτιοφόρο όχημα μεταφοράς γάλακτος στη χώρα, αυτονομίας 140 χιλιομέτρων.

Άλλος ένας προβληματισμός σε περιοχές με υψηλή συγκέντρωση γαλακτοπαραγωγής δεν είναι μόνο τα υψηλά επίπεδα χρήσης νερού, αλλά και ρύπανσης των υδάτων. Ένας τρόπος για να μειωθεί η ποσότητα του νερού που χρησιμοποιείται από τη γαλακτοβιομηχανία είναι η αντιμετώπιση των λυμάτων.

Τα απόβλητα είναι τα λύματα που προέρχονται από μια μονάδα επεξεργασίας, εργοστάσιο ή βιομηχανία και συχνά απορρίπτονται σε ένα ποτάμι ή στη θάλασσα, προκαλώντας επίσης σοβαρές περιβαλλοντικές συνέπειες.

Βάση μελετών και δοκιμών είναι δυνατό να διατηρηθεί το νερό εντός του γαλακτοκομικού συστήματος και να αποφευχθούν αυτές οι επιβλαβείς επιπτώσεις καθώς και η εξοικονόμηση πόρων, αλλά κομβικό σημείο, είναι ο προσδιορισμός χρήσης του νερού αυτού. 

Αυτό είναι ο ορισμός της κυκλικής οικονομίας σε πλήρη ανάπτυξη συμβάλλοντας τα μέγιστα στη διατήρηση της φυσικής ισορροπίας. Είναι ένα φιλόδοξο αλλά, πλέον, επιβεβλημένο από την εποχή, σχέδιο.