Έζησαν απλές ζωές λιτότητας και αποχής και υπέστησαν φρικτούς θανάτους. Θανατώθηκαν από επιδρομείς στρατούς και κάηκαν στην πυρά ως αιρετικοί. H βία και η εμμονή της συγκεκριμένης σταυροφορίας ήταν τέτοια που ακόμα και οι λίγοι που γλύτωσαν και διασκορπίστηκαν στα Πυρηναία, στο τέλος κυνηγήθηκαν και αυτοί και γνώρισαν βάναυσο θάνατο.
Οι Καθαροί ήταν ένα θρησκευτικό κίνημα που αναπτύχθηκε σε κάποιες περιοχές της νότιας Ευρώπης. Συγκεκριμένα, στη βόρεια Ιταλία, στη βόρεια Ισπανία, στη νοτιοδυτική Γαλλία και στην Καταλονία, μεταξύ του 12ου και 14ου αιώνα. Απέρριπταν την ιεραρχία της εκκλησίας και δεν έχτισαν καθεδρικούς ναούς αλλά η λατρεία γινόταν σε εξωτερικούς χώρους. Η γυναίκα είχε περισσότερη προβολή και ελευθερία στην κοινωνική τους δομή. Ήταν ειρηνιστές που απέρριπταν σφόδρα κάθε φόνο ανθρώπου ή ζώου, γι' αυτό και ήταν χορτοφάγοι.
Οι Καθαροί σήμερα τιμούνται και εορτάζονται ως μαρτυρικοί θρησκευτικοί επαναστάτες κυρίως από περιοχές της νότιας Γαλλίας και της Καταλονίας που, οκτώ αιώνες αργότερα, εξακολουθούν να προβάλλονται με το όνομα τους: Pays Cathare. Οι κάτοικοι υποστηρίζουν ότι αυτοί οι άνθρωποι πέθαναν ως ήρωες, για την υπεράσπιση της πίστης τους ενάντια στις διεφθαρμένες δυνάμεις της εποχής.
Η σφαγή των Καθαρών τον 13ο αιώνα συνδέεται με την απώλεια της αυτονομίας της περιοχής από τα βασίλεια της Γαλλίας και της Καταλονίας, τα οποία προχώρησαν στη συστηματική εξάλειψη της γλώσσας και του πολιτισμού του τόπου υπέρ των επικρατούντων αξιών.
Τέτοιες πληγές παραμένουν σε μια άκρως αγροτική περιοχή, όπου οι άνθρωποι πιστεύουν ότι η κυρίαρχη ελίτ τις βλέπει ως ακατέργαστους λόφους με περίεργες προφορές. Σε κάθε τουρίστα που επισκέπτεται το μέρος, του αποκαλύπτονται σημάδια και ιστορικοί δείκτες που αφηγούνται την τραγική ιστορία των Καθαρών.
Η πόλη Mαζαμέ φιλοξενεί το Μουσείο των Καθαρών. Στο Μπεζιέ κάθε Αύγουστο, η πόλη δείχνει ένα φαντασμαγορικό ήχο και φως που ονομάζεται: «Οι Καθαροί, ο Θησαυρός των Μπεζιέ». Η αναβίωση του ενδιαφέροντος για την πολιτιστική ιστορία παραμένει αναλλοίωτη.
Σε μια ψηφοφορία για την ονομασία της νέας περιοχής, η πρώτη επιλογή των κατοίκων ήταν σαφής: Οξιτανία - φόρος τιμής στη γλώσσα των Καθαρών, τα Οξιτανικά (συγγενικά των Καταλανικών) που μιλιούνταν ευρέως στην περιοχή των Καθαρών, πριν την σφαγή τους, μιας γεωγραφικής περιοχής που έχει το μέγεθος της Πελοποννήσου, της Στερεάς Ελλάδας και της Θεσσαλίας μαζί.