Πρόκειται για την καθαρότερη πόλη του κόσμου έχοντας ταυτόχρονα τους αυστηρότερους νόμους στον τομέα της δημόσιας υγιεινής ενώ τα πρόστιμα που συνεπάγονται σε περιπτώσεις παράβασης τους, είναι δυσθεώρητα, με το ελάχιστο ποσό να αγγίζει τα 250 ευρώ! Η θεωρία του νομοθέτη έγκειται στο ότι και οι μικρότερες παραβάσεις πρέπει να αντιμετωπίζονται δραστικά ώστε να μην αγνοούνται.
Γιατί όμως οι πολίτες της Σιγκαπούρης όχι μόνο αποδέχονται αλλά έχουν και εμμονή με την καθαριότητα; Η ιστορία ξεκινά πριν πέντε δεκαετίες, λίγο μετά την ανεξαρτησία, όταν και η κυβέρνηση αποφάσισε να ενημερώσει τους κατοίκους με διάφορες στοχευμένες εκστρατείες που αποδείχθηκαν απόλυτα πετυχημένες για την δημόσια καθαριότητα ενώ παράλληλα μετακίνησε ολόκληρες πληθυσμιακές ομάδες σε περιοχές με καλύτερες κρατικές υποδομές υγιεινής.
Η Σιγκαπούρη σήμερα έχει σχεδόν 60.000 καθαριστές και χιλιάδες εθελοντές. Ο προϋπολογισμός για τον καθαρισμό δημοσιών χώρων υπερβαίνει-ετησίως-τα 80.000.000 ευρώ! Μάλιστα παρόλο που το σύστημα λειτουργεί η διοικητική εξουσία συνεχίζει να δαπανά περίπου 2.5 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, μόνο για διαφημιστικές προβολές κατά των ρύπων σε δημόσιους χώρους.
Και πάλι όμως για εμάς τους ξένους πλανάται το ερώτημα γιατί τόσα χρήματα απτα δημόσια ταμεία πάνε στην καθαριότητα σε μια ήδη καθαρή πόλη και δε μεγαλώνει π.χ. ο προϋπολογισμός υγείας ή εκπαίδευσης; Γιατί μαθητές και δάσκαλοι κάθε σαββατοκύριακο καθαρίζουν το σχολείο τους; Γιατί οι δενδροφυτεύσεις είναι κοινωνικό γεγονός; Γιατί οι βουλευτές επιβάλλεται μια φορά το μήνα να έχουν διάλεξη καθαριότητας και κατόπιν να καθαρίζουν γειτονιές της πόλης;
Η απάντηση έχει δωθεί εδώ και καιρό και αυτό το κεκτημένο ο λαός της Σιγκαπούρης δε θέλει επουδενί να το απολέσει. Η πράσινη ιδεολογία δεν έχει κάνει την πόλη μόνο ευχάριστη αλλά και μια ισχυρή οικονομία. Και φυσικά είναι λογικό οι τουρίστες να επιλέξουν έναν καθαρό προορισμό. Όπως και οι καθαροί δρόμοι στέλνουν μήνυμα σε ξένες εταιρείες ότι η πόλη είναι ικανή και συμμορφώνεται με τους κανόνες ενός κράτους δικαίου.
Σε αυτές τις σκέψεις ήρθαν οι αριθμοί. Δεκαοκτώ εκατομμύρια επισκέπτες στη πόλη φέρνοντας τζίρο 25 δις ευρώ και ζήτηση για νέα ξενοδοχεία ενώ αξιοσημείωτη είναι και η εμπιστοσύνη των αμερικανικών εταιρειών που μόνο από αυτές είχε άμεσες επενδύσεις περίπου 60 δις ευρώ το προηγούμενο έτος ενώ για τον τρέχον χρόνο είναι δεδομένο ότι θα είναι ακόμα περισσότερες.
Οι ντόπιοι όμως δεν απολαμβάνουν μόνο τα υλικά οφέλη της κουλτούρας αυτής αλλά και ότι στην δύσκολη κλιματική ζώνη της νότιας Ασίας κατέχουν παγκοσμίως το τρίτο μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής που φτάνει στα 83 έτη.
Η εμμονή της Σιγκαπούρης με την καθαριότητα αποτέλεσε αρχικά λύση επιβίωσης ενός νέου μικρού ανεξάρτητου κράτους που το μετέτρεψε στις μέρες μας σε πανίσχυρη οικονομία.
Γιατί όμως οι πολίτες της Σιγκαπούρης όχι μόνο αποδέχονται αλλά έχουν και εμμονή με την καθαριότητα; Η ιστορία ξεκινά πριν πέντε δεκαετίες, λίγο μετά την ανεξαρτησία, όταν και η κυβέρνηση αποφάσισε να ενημερώσει τους κατοίκους με διάφορες στοχευμένες εκστρατείες που αποδείχθηκαν απόλυτα πετυχημένες για την δημόσια καθαριότητα ενώ παράλληλα μετακίνησε ολόκληρες πληθυσμιακές ομάδες σε περιοχές με καλύτερες κρατικές υποδομές υγιεινής.
Η Σιγκαπούρη σήμερα έχει σχεδόν 60.000 καθαριστές και χιλιάδες εθελοντές. Ο προϋπολογισμός για τον καθαρισμό δημοσιών χώρων υπερβαίνει-ετησίως-τα 80.000.000 ευρώ! Μάλιστα παρόλο που το σύστημα λειτουργεί η διοικητική εξουσία συνεχίζει να δαπανά περίπου 2.5 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, μόνο για διαφημιστικές προβολές κατά των ρύπων σε δημόσιους χώρους.
Και πάλι όμως για εμάς τους ξένους πλανάται το ερώτημα γιατί τόσα χρήματα απτα δημόσια ταμεία πάνε στην καθαριότητα σε μια ήδη καθαρή πόλη και δε μεγαλώνει π.χ. ο προϋπολογισμός υγείας ή εκπαίδευσης; Γιατί μαθητές και δάσκαλοι κάθε σαββατοκύριακο καθαρίζουν το σχολείο τους; Γιατί οι δενδροφυτεύσεις είναι κοινωνικό γεγονός; Γιατί οι βουλευτές επιβάλλεται μια φορά το μήνα να έχουν διάλεξη καθαριότητας και κατόπιν να καθαρίζουν γειτονιές της πόλης;
Η απάντηση έχει δωθεί εδώ και καιρό και αυτό το κεκτημένο ο λαός της Σιγκαπούρης δε θέλει επουδενί να το απολέσει. Η πράσινη ιδεολογία δεν έχει κάνει την πόλη μόνο ευχάριστη αλλά και μια ισχυρή οικονομία. Και φυσικά είναι λογικό οι τουρίστες να επιλέξουν έναν καθαρό προορισμό. Όπως και οι καθαροί δρόμοι στέλνουν μήνυμα σε ξένες εταιρείες ότι η πόλη είναι ικανή και συμμορφώνεται με τους κανόνες ενός κράτους δικαίου.
Σε αυτές τις σκέψεις ήρθαν οι αριθμοί. Δεκαοκτώ εκατομμύρια επισκέπτες στη πόλη φέρνοντας τζίρο 25 δις ευρώ και ζήτηση για νέα ξενοδοχεία ενώ αξιοσημείωτη είναι και η εμπιστοσύνη των αμερικανικών εταιρειών που μόνο από αυτές είχε άμεσες επενδύσεις περίπου 60 δις ευρώ το προηγούμενο έτος ενώ για τον τρέχον χρόνο είναι δεδομένο ότι θα είναι ακόμα περισσότερες.
Οι ντόπιοι όμως δεν απολαμβάνουν μόνο τα υλικά οφέλη της κουλτούρας αυτής αλλά και ότι στην δύσκολη κλιματική ζώνη της νότιας Ασίας κατέχουν παγκοσμίως το τρίτο μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής που φτάνει στα 83 έτη.
Η εμμονή της Σιγκαπούρης με την καθαριότητα αποτέλεσε αρχικά λύση επιβίωσης ενός νέου μικρού ανεξάρτητου κράτους που το μετέτρεψε στις μέρες μας σε πανίσχυρη οικονομία.