Τελικά με καθυστέρηση 45 λεπτών, λόγω του... αθάνατου ελληνικού δημοσίου ξεκίνησε ο ομολογουμένως σε άριστη κατάσταση και με μηχανή καινούργια καθώς έχει κάνει μόνο 6χιλιάδες χιλιόμετρα (πολύ λίγα για δεδομένων τραίνων), θρυλικός ατμοκίνητος Μουτζούρης του Πηλίου από το σταθμό στα Άνω Λεχώνια. Σταθμός εύκολα προσβάσιμος από τη πόλη του Βόλου και με άνετο πάρκινγκ.
Προηγουμένως είχε προηγηθεί ένα τοστάκι απτό ευρύχωρο και γραφικό καφέ του σταθμού.
Αφού βολευτήκαμε για κάμποση ώρα όπως είπα πρωτύτερα στο βαγόνι και καθισμένοι απτά δεξιά όπως μας ψιθύρισαν οι πιο έμπειροι αφού με ελαφριά κλίση του σώματος απολαμβάνεις όλη την εκπληκτική θέα της ορεινής διαδρομής που ακολουθεί η γραμμή αυτή.
Ο χρόνος της διαδρομής περί τα 90λεπτά με μια σύντομη στάση στην Άνω Γατζέα και στην επιβεβλημένη επίσκεψη στο Μουσείο Ελιάς και Λαδιού. Έπειτα αφού περνάει δυο πανέμορφα τούνελ και πολλές τοξότες γέφυρες το αριστούργημα του Ντε Κίρικο καταλήγει στις πανέμορφες Μηλιές. Να τονίσουμε ότι ο σταθμός του ομώνυμου χωριού από την πλατεία απέχει 800μετρα με ανηφορικά καλντερίμια.
Για φαγητό η διπλανή Βυζίτσα είναι ότι καλύτερο αφού η πλατεία της υπερκαλύπτεται από δυο πλάτανους προσφέροντας σκιά και δροσιά
Η επιστροφή μας το απογευματάκι, μας αποζημίωσε και πάλι με τα φοβερά εναλλασσόμενα τοπία.
Μια μονοήμερη εκδρομή που οι εικόνες είναι πολύ περισσότερες από τα λόγια και τις λέξεις.
Προηγουμένως είχε προηγηθεί ένα τοστάκι απτό ευρύχωρο και γραφικό καφέ του σταθμού.
Αφού βολευτήκαμε για κάμποση ώρα όπως είπα πρωτύτερα στο βαγόνι και καθισμένοι απτά δεξιά όπως μας ψιθύρισαν οι πιο έμπειροι αφού με ελαφριά κλίση του σώματος απολαμβάνεις όλη την εκπληκτική θέα της ορεινής διαδρομής που ακολουθεί η γραμμή αυτή.
Ο χρόνος της διαδρομής περί τα 90λεπτά με μια σύντομη στάση στην Άνω Γατζέα και στην επιβεβλημένη επίσκεψη στο Μουσείο Ελιάς και Λαδιού. Έπειτα αφού περνάει δυο πανέμορφα τούνελ και πολλές τοξότες γέφυρες το αριστούργημα του Ντε Κίρικο καταλήγει στις πανέμορφες Μηλιές. Να τονίσουμε ότι ο σταθμός του ομώνυμου χωριού από την πλατεία απέχει 800μετρα με ανηφορικά καλντερίμια.
Για φαγητό η διπλανή Βυζίτσα είναι ότι καλύτερο αφού η πλατεία της υπερκαλύπτεται από δυο πλάτανους προσφέροντας σκιά και δροσιά
Η επιστροφή μας το απογευματάκι, μας αποζημίωσε και πάλι με τα φοβερά εναλλασσόμενα τοπία.
Μια μονοήμερη εκδρομή που οι εικόνες είναι πολύ περισσότερες από τα λόγια και τις λέξεις.